We hebben alles wel gezien en gedaan. Niets verrast ons nog. Dachten we. Totdat we tijdens een avondje uit in New York in het chique appartement van Bernard terechtkwamen. Manhattans hotste spot in het Meatpacking District is een dikke zes maanden open, maar heeft geen dollarcent aan pr gespendeerd. Ze staan niet eens in het telefoonboek.
Tekst: Gideon Querido van Frank
Bron: sQueeze
“Dat willen we ook niet”, zegt Jonathan Morr. Hij is de eigenaar van APT – spreek uit: Appartment – en verschillende toonaangevende restaurants en hotels in New York en Miami. “We doen niets aan publiciteit, staan nergens vermeld en geven bijna nooit toestemming aan bladen om over ons te schrijven. De plek is moeilijk te vinden en op ons visitekaartje staan alleen adres en telefoonnummer.” Alleen als je tot de intimi behoort die het telefoonnummer van APT hebben, kom je binnen. Morr: “Ook al kom je maar om een Cosmopolitan te drinken, alleen met een reservering kom je binnen. Het hele concept van APT is gericht op de fictieve personage Bernard. We weten niet wie hij is, maar dit is zijn appartement. We zijn hier allemaal te gast, als een groep vrienden. Bernard verwent ons met zijn gastvrijheid, zijn intieme inrichting en sublieme smaak. Welkom.”
Door een roestige buitendeur komen we in een grimmig witgeverfd bakstenen halletje. Er is maar één attribuut te vinden: een koperen deurbel. Een andere deur gaat open, we knikken naar een geheimzinnig maar vriendelijk kijkend modelletje en lopen een gang door. Engels behang aan weerszijden, hier en daar wat familieportretten en een vaas met bloemen. Aan het einde van de gang gaat een laatste deur open. En dan wandelen we het appartement van de mysterieuze Bernard binnen. We wanen ons in een andere wereld. De sfeer is bedeesd en frivool tegelijk. Sfeervol licht, glimmend parket en flakkerende kaarsen verlichten de huiselijke ruimte.
Een delicaat geheim, veilig weggemoffeld voor de boze buitenwereld van lawaaierige disco’s en opgefokte supperclubs.
Bernards woonkamer is uit de kluiten gewassen. Hij is een goede gastheer en kan per avond zo’n honderd man in zijn privé-domein ontvangen. Maar door nissen, kasten, tafels en witte chaisses longues is het apartement verdeeld in intieme zithoekjes. Stelletjes en groepjes mensen zakken relaxed onderuit en nippen aan hun cocktails. Hoewel het hier één en al ‘ons kent ons’ is, ontbreekt iedere vorm van arrogantie. Bernards gasten zijn open en vrolijk, men voelt zich thuis. Een balkon fungeert als piepklein terras, waar een blik kan worden geworpen op de vervallen achterkant van het gebouw. De roestige stalen buizen en ruwe bakstenen vormen een schril contrast met het gepolijste interieur, de flirtende jongens en kokette dames met Louis Vuitton-tasjes.
Het interieurontwerp is van topdesigner India Mahdevi. Haar resultaat is een luxe-appartement boven, die fungeert als lounge, en een bar met dansvloer beneden, die dienstdoet als club. Boven kun je relaxen in een comfortabele fauteuil, beneden feesten in een smaakvol minimalistische club. Niets is overdadig of protserig. Boven bevind je je in een enorme huiskamer, met onopvallende hoekjes waarin je je met vrienden kunt verschuilen. Op de achtergrond klinkt gemoedelijke jungle of drum ’n bass. Aan de muur hangen foto’s van Bernards maîtresses en een oudere vrouw rookt Dietrich-esque een sigaar.
Door een exquise combinatie van glamour en ingetogenheid doet APT denken aan een Parijse 19e-eeuwse soiree, verplaatst naar het Manhattan van de 21e eeuw. Een delicaat geheim, veilig weggemoffeld voor de boze buitenwereld van lawaaierige disco’s en opgefokte supperclubs.
