Vergeet Barcelona. De populaire stad hoeft zich niet meer te bewijzen en dat betekent oppassen: vooral voor de vele Prada winkels en de hordes Gaudí-toeristen. Madrid is anders.
Hoewel hoofdstad is Madrid decennia lang zo’n beetje als het achtergestelde broertje van Barcelona beschouwt. Niet alleen onterecht, maar – zoals dat nu eenmaal gaat met achtergestelde jongetjes – het heeft altijd zijn best moeten doen om op te vallen… op z’n geheel eigen manier. Toegegeven Madrid is eenvoudig en klein, maar juist hierdoor veel meer in staat om te verrassen. Wanneer je bijvoorbeeld door de kronkelige straatjes van de oude buurt La Latina struint, lijk je op het eerste oogopslag verdwaalt te zijn in pré-Franco Spanje, vol groepen studenten, wijn, tapas en ontelbare barretjes (In Spanje is de nacht áltijd jong want slapen doe je pas ’s middags tijdens de siësta). Het pas geopende bar restaurant La Musa Latina is verstopt in dit labyrint van trappen, straten en portieken, maar wie een pittoreske bar verwacht komt bedrogen uit. La Musa Latina vormt het stralend epicentrum van het oude Madrid, juíst door haar contrast. Hard rood staal, techno en alles minimalistisch vormgegeven. Maar waar zo’n tent in menige grote stad al snel iets pretentieus krijgt en dwangmatig wordt bezocht door wereldvreemde annorexia- hipsters, zitten hier in Madrid gezinnetjes, ontwerpers en acteurs gezellig en ontspannen met elkaar te eten (Dat kan echt, want in Madrid zijn hipsters daadwerkelijk vriendelijk en kinderen buitengewoon stil en bedeesd). Drie befaamde chef koks (een Amerikaan, een Spanjaard en een Argentijn) zorgen voor een optimale melange van lekker eten, zoals vele soorten selección de tapas, schitterende sushimusa, en grote schalen met internationale ensaladas. En uiteraard alles weggespoeld met betaalbare wijn en onontbeerlijke Cattier champagne. Eigenares Maribel Labajo laat ons het schitterende spiegel-souterrain van La Musa zien: zand en bloemen op de grond en voor de rest helemaal leeg, behalve de meterslange tafel in het midden. Hier komt men veelal voor het dessert (abrikozensoep of vanille-brownies), een keuze uit vijftig verschillende cocktails en de laatste zoete roddels van de stad. Een ander typisch Madrileens voorbeeld van een onverwachte confrontatie van traditie met hippe ongedwongenheid is het terras van la Casa de America. Gelegen in een statige buurt van wereldberoemde musea, nationale bibliotheken en consulaten, lijkt deze culturele ambassade van Amerika keurig bij de rest te passen. Maar de hele zomer door is het terras geopend en dat heeft weinig met hyacinten en verveelde ambassadevrouwen te maken en alles met kunstenaars, politiek en cocktails. La Terraza organiseert elke avond art-video screenings van veelbelovende kunstenaars (Ana Laura Alaez!), modeshows, virtual radical performances (Masturbated Virgin en Make-up scene) en verhitte discussies over anti-globalisering, technologie en kunst. En ook hier weer geen hautaine pretenties, alleen maar Madileense uitbundigheid. Dit allemaal rondom een door Alaez haarzelf ontworpen roze lichtgevende bank van glas van zo’n slordige tien meter. Je castagnetten kan je thuis laten.
La Musa Latina, Constanilla de San Andres 12, dicht bij Plaza de la Paja (metro: La Latina) is geopend van 09.00 tot 01.00 – La Terraza La Casa de América (www.casamerica.es), Paseo de los Recoletos 2 (metro: Banco de Espana) is geopend de hele zomer door op woensdags t/m zaterdag van 22.00 tot 02.00
Bron: Winq Magazine
